جنجال 3 کلمه ای - وبلاگ فروشندگان

به گزارش وبلاگ فروشندگان، شکست استقلال برابر فولاد در هفته دوم رقابت های لیگ برتر حواشی زیادی به همراه داشته است. این دیدار که با برتری دو بر یک میزبان به خاتمه رسید، تقابل دو کاپیتان و دو شماره 6 سابق استقلال در قامت سرمربی بود که مربی جوان تر، یعنی جواد نکونام از آن برنده بیرون آمد. با این حال پخش ویدئویی از محمود فکری، سرمربی استقلال، بعد از خاتمه بازی که در حال دست دادن با یکی از بازیکنان فولاد است، حسابی جنجالی شده؛ سرمربی جدید استقلال در واکنش به کلمه ببخشید بازیکن فوتبال، با سه لفظ رکیک و زننده پاسخ می دهد؛ یکی را مستقیم و به حالت شوخی خطاب به بازیکن و سبک بازی تیم فولاد به زبان می آورد و دو تای دیگر را بعد از فاصله دریافت از او. مشخصا محمود فکری از سر عصبانیت چنین الفاظ رکیکی را به زبان آورده و از بخت بد، ویدئویش ضبط و در فضای مجازی، دست به دست شده است.

پخش همان الفاظ رکیک باعث شد تا در 24 ساعت گذشته حواشی پررنگ تر شود و نقدها از سرمربی استقلال بیشتر و بیشتر؛ کار به جایی رسید که باشگاه فولاد خوزستان با صدور بیانیه ای خبر داد از سرمربی استقلال بابت الفاظ زشتی که خطاب به مجموعه فولاد به زبان آورده، رسما شکایت می کند. اندکی بعد از آن بیانیه، فدراسیون فوتبال هم محمود فکری را به کمیته انضباطی و اخلاق فراخواند تا بابت حرف های رکیکی که به زبان آورده توضیحاتی بدهد. با آن که این ویدئو سروصدای زیادی به همراه داشت و واکنش های متفاوتی را در پی، محمود فکری، اما تا زمان نگارش این مطلب، حاضر به عذرخواهی نشده بود؛ گو این که او نه تن ها از فحش های ناموسی که به زبان آورده ناراحت نیست بلکه دلیلی برای عذرخواهی کردن هم ندارد.

محمود فکری، به عنوان سرمربی یکی از بزرگ ترین تیم های ایران، الگوی بسیاری از جوانان همین باشگاه است و شایسته بود قبل از پررنگ شدن این موضوعات دست کم به خاطر نوجوانان و جوانان فوتبال دوست و حامی باشگاه استقلال، بابت کلماتی که به زبان آورده بود، عذرخواهی می کرد. به هر روی او ترجیح داد سکوت کند و درباره اتفاقات رخ داده حرفی نزند. سکوت فکری و پررنگ شدن حرف های عجیب وغربیش در فضای مجازی و حقیقی، باعث شد مدیرعامل باشگاه فولاد یعنی سعید آذری هم به میانه میدان بیاید و کنایه های تندی به محمود فکری بزند. او با نوشتن متنی در صفحات مجازی اش با کنایه سرمربی استقلال را خطاب قرار داد: خانواده و نوامیس هر کس خط قرمز او است و این که یک معلم و مربی که آموزش دهنده است در حالی که از خودبیخود شده است، پا را روی اخلاق و اصول بگذارد و با توهین به نوامیس کلیه ارکان تیم رقیب سعی بر تخلیه روحی-روانی خود کند و در کاهش فشار باخت دست به حرکات ناشایستی بزند که کلیت اخلاق و انسانیت را نابود کند، هیچ گونه نمی توان توجیه کرد. ای کاش فکری ها قبل از این توهین های ناموسی کمی فکر می کردند....

رفتار عجیب تر در این موضوع را، اما مسئولان باشگاه استقلال رقم زدند؛ جایی که به جای عذرخواهی ساده سعی در توجیه عمل سرمربی داشته و حتی از آن دفاع کردند! باشگاه استقلال با صدور بیانیه ای، رفتار ارکان مختلف تیم رقیب را باعث عصبانیت محمود فکری توصیف کرده و آن را واکنشی نسبت به اقدامات بحث برانگیز بازیکنان و کادر فنی رقیب توصیف کردند. در واقع بیانیه باشگاه استقلال این طور خلاصه می شد که، چون اعضای کادر فنی تیم رقیب بداخلاقی کرده اند، محمود فکری حق داشته است که با الفاظ ناموسی از خجالت شان درآید!

فکری تنها نیست

این موضوع که عده ای از بازیکنان و مربیان فوتبال ادب و احترام را همیشه و در هر شرایطی رعایت نکرده و نمی کنند مورد تازه ای نیست؛ همین روز گذشته جدال تازه ای بین هواداران دو تیم استقلال و پرسپولیس در فضای مجازی شکل گرفته بود و هر دو طرف مثال های متعددی برای فحاشی های عجیب و غریب تیم رقیب داشتند؛ پیش تر هم از گوشه کنار مطبوعات قدیمی دیده شده بود که فحاشی و به کار بردن الفاظ رکیک بعضا به امری رایج بین فوتبالی ها تبدیل شده است؛ هرچند با گذر زمان و علمی ترشدن فوتبال، در کنار ورود مباحث روان شناسی به این پدیده، موضوع فحاشی ها کم رنگ تر شده است. با این حال نکته ای که رفتار محمود فکری را پررنگ تر کرده این است که اگر فحش و حرف های ناشایستی هم در کار بوده، سعی داشته اند دور از دوربین و محافل عمومی باشد نه این که به صورت علنی، نوامیس تیم رقیب را در حضور ویدئو های متعدد خطاب قرار دهند؛ هرچند عملا این دو فعل، چه در خفا و چه به صورت علنی، ناشایست و غیر قابل پذیرش است.

فارغ از نمونه های داخلی که با کنکاشی ساده در آرشیو های قدیمی می توان به دستش آورده، فحاشی فقط مربوط به فوتبال ایران نیست. در واقع این موضوع تبدیل به پدیده ای زشت در فوتبال دنیای هم شده و گهگاهی در سطح حرفه ای و سوپرحرفه ای هم دیده می شود که بازیکنان و مربیان بزرگ با الفاظ بسیار رکیکی از خجالت یکدیگر درمی آیند؛ نمونه هایش هم اتفاقا اصلا کم نیستند. برجسته ترین اتفاق این رفتار را می توان در جام دنیای 2006 جست؛ جایی که مارکو ماتراتزی به دلیل فحش ناموسی ای که به زین الدین زیدان داد، باعث عصبانیت و در نهایت اخراج او شد. در آن بازی، ماتراتزی مأمور مهار زیدان بود و زیدان به او می گوید نیازی نیست در بازی این قدر پیراهنش را بکشد، اگر پیراهن را می خواهد می تواند بعد از بازی آن را بگیرد، ولی ماتراتزی در جواب می گوید ترجیح می دهم ... را بعد از بازی داشته باشم. همان جمله باعث خلق صحنه عجیبی شد که زیدان با سر به سینه ماتراتزی زد و از بازی اخراج شد.

کمی بعد حرف های رکیک نیکلا آنکلا در جام دنیای 2010 خطاب به ریمون دومنک دنیای شد؛ عجیب آن که روزنامه مشهور اکیپ، الفاظ زشت آنکلا را به عنوان تیتر یک و بدون سانسور کار کرد! حرف های زلاتان ابراهیموویچ به پپ گواردیولا که با جملات زشتی او را ترسو خطاب کرده بود، نمونه ای دیگر بود. فحش های روی کین به آلف اینگ هالند پدر همین ارلینگ هالند جوان، فحاشی های آلن پاردو به مانوئل پیگرینی، سرژ اوریه خطاب به لوران بلان هم دیگر نمونه هایی هستند که منتشرشدنش بحث های زیادی در پی داشت. البته ستاره های بزرگ تر دنیا هم درگیر چنین بداخلاقی هایی بوده اند؛ دیوید بکام زمانی که به رئال مادرید پیوست، در دیداری الفاظ بسیار زشتی به زبان اسپانیایی خطاب به داور اسپانیایی تورینسو آلوارس به زبان آورد. او البته بعد از بازی به این موضوع اشاره کرد که معنی حرفی که زده را نمی دانسته و، چون می دیده تعدادی از هم تیمی هایش پیش تر این جمله را خطاب به داور می گویند او هم گفته است! نمونه شاخص ترش هم که مربوط به کریستیانو رونالدو است؛ زمانی که مائوریتسیو ساری، سرمربی یوونتوس بود و در یک بازی، کریس را از زمین بیرون کشید، فوق ستاره پرتغالی ناراحت شد و با لفظ زشتی، سرمربی تیمش را خطاب قرار داد.

حالا با مرور بی شمار نمونه دنیای و داخلی اش می توان به این موضوع رسید که کاربرد الفاظ رکیک در فوتبال، فقط مربوط به ایران نمی شود و تقریبا پدیده ای دنیای است، ولی تفاوت عمده ای که بین این دو مقوله وجود دارد این است که نمونه های آن طرف آب، به محض برجسته شدن چنین رفتاری، سریعا بابت حرف هایی که زده اند عذرخواهی می کنند و از این که الگوی بدی برای بازیکنان جوان تر شده اند، ابراز پشیمانی می کنند. محمود فکری به هر دلیل سه فحش ناموسی به زبان آورده که نه تن ها وجهه خودش، مربیان و بازیکنان فوتبال را تا حدودی زیر سؤال برده بلکه به عنوان سرمربی باشگاه بزرگ استقلال، خدشه ای هم به وجهه اجتماعی این باشگاه وارد کرده است؛ طبیعتا او هم انسان است و مثل هر انسان دیگر، طاقتش در نقطه ای تمام می شود و دست به اقدامی هیجانی می زند، ولی شایسته است که برخلاف بیانیه عجیب و غریب باشگاه، او با عذرخواهی از جوانان زیادی که در ایران به فوتبال علاقه دارند، وجهه این رشته ورزشی را در ایران تاریک تر نکند.