نگاهی به حذف بخش رقابتی جشنواره هنرهای تجسمی جوانان - وبلاگ فروشندگان

به گزارش وبلاگ فروشندگان، ایسنا/ این خبر پیرامون نگاهی به حذف بخش رقابتی جشنواره هنرهای تجسمی جوانان برای شما نوشته شده است.

بیست و نهمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان که از نهم شهریور رسما کار خود را شروع کار نموده و تا آذر ادامه دارد، در این دوره با یک تفاوت کلیدی در حال برگزاری است؛ رویکردی که منجر به حذف بخش رقابتی از نوترین دوره این رویداد شده است. اما چقدر نبود بخش رقابتی با عنوان جشنواره سازگار است؟

جشنواره هنرهای تجسمی جوانان در کنار جشنواره هنرهای تجسمی فجر از رویدادهای اصلی مرتبط با حوزه هنرهای تجسمی محسوب می شوند اما هنوز آنطور که باید و شاید برای هنرمندان شناخته شده و پذیرفته شده نیستند.

فارغ از دلایلی که باعث شده اند این رویدادها در فضای هنرهای تجسمی ناشناخته باقی بمانند، از سوی بعضی منتقدان چنین عنوان می گردد که حذف بخش رقابتی از جشنواره هنرهای تجسمی جوانان آن هم درحالی که می توانست محرکی برای افزایش استقبال از آن باشد، چندان ایده خوبی به نظر نمی رسد. هر چند بعضی هم بر این باورند که اصل رقابت چندان با هنر سازگاری ندارد و همدلی ها را خصوصا در بین جوانانی که از گروه های سنی متفاوت شرکت می نمایند، از بین می برد.

به همین دلیل و برای آنالیز این مسأله به گفت و گو با روح الله شمسی زاده، داور رشته مجسمه سازی جشنواره پرداختیم تا نظر این هنرمند را جویا شویم.

شمسی زاده با اشاره به این نکته که رقابت یک بخش جدانشدنی از جشنواره محسوب می گردد، میگوید: برای مثال فرض کنید که کاپ جام جهانی از رقابت ها حذف گردد. رقابت همواره بین انسانها و هنرمندان مجذوب کننده بوده هرچند که یک عده همواره عقیده دارند که هنر یک امر رقابتی نیست. ولی واقعیت این است که رقابت یک مجذوب کنندهیت و شوری را ایجاد می نماید و از طرفی دیگر، معمولا افرادی که جایزه میگیرند، این جایزه در رزومه آنان قرار میگیرد و بعدها هر جایی که بخواهند رزومه فعالیت خود را ارائه نمایند، برای مثال میگویند که جایزه نفر برگزیده جشنواره هنرهای تجسمی جوانان را کسب نموده اند و این یک امکان است.

او پیرامون نگاهی به حذف بخش رقابتی جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ادامه میدهد: دوستان اعتقاد داشتند که رقابتی نبودن جشنواره بحث همدلی میان شرکت نماینده ها را پررنگ تر می نماید که این هم یک نظر است و به نظرم باید به جنبه های مختلف حذف بخش رقابتی فکر کرد.

شمسی زاده در پاسخ به این سوال که آیا در عمل همدلی میان شرکت نماینده ها با حذف بخش رقابتی پررنگ تر شده است؟ اظهار می نماید: فکر می کنم باید یک جامعه آماری تهیه گردد و یک کار مطالعاتی بر روی این سیاست صورت گیرد. در طول 29 دوره سنت این بوده که همواره جایزه ای باشد و سال جاری حذف شده است. به نظرم باید بر روی این سیاستگذاری مطالعه و از شرکت نماینده ها یک جامعه آماری تهیه گردد.

داور بیست و نهمین دوره جشنواره هنرهای تجسمی جوانان در ادامه درباره وجود بعضی اسامی تکراری در این جشنواره اظهار می نماید: این مسأله خودش احتیاج به یک واکاوی دارد. آدم ها در جهت قوام پیدا می نمایند. شما روی عده ای سرمایه گذاری می کنید و این افراد در نهایت تبدیل به مهره های حرفه ای می شوند این بخشی از داستان است که نمیتوان کتمان کرد و بعضی از اسامی از چنین کیفیتی برخوردار هستند.

او ادامه می دهد: آدمهایی هستند که در رویدادهای هنری فعالیت مستمری داشته اند. بحث مربی و استادکار واقعا بحث پیچیده ای است. کسی که می خواهد آموزش دهد، باید شناخت کلی نسبت به مختصات قضیه داشته باشد. معمولا سیاستگذارها هم ریسک نمی نمایند و وقتی که می خواهند آدم نوی وارد نمایند، مدام به جوانب آن فکر می نمایند.

شمسی زاده اضافه می نماید: پرهیز از ریسک پذیری برای استفاده از آدمهای نو در زمینه آموزش، باعث می گردد تا نهایتا بعضی اسامی مدام تکرار شوند. شما باید بازه را در نظر بگیرید. اینکه هر دوره یک گروه داوری بیاید، نیست و چرخه تغییر داوران باید کندتر باشد. من صرفا مسأله را تبیین می کنم که مکانیزم انتخاب اسامی به چه صورت است. در آموزش هنر تجربه یک فاکتور اساسی است اما داوران و اساتید باید یک ترکیبی از افرادی باشند که تجربه بیشتر و کمتری دارند.

این هنرمند مجسمه ساز در ادامه با اشاره به این نکته که اغلب شرکت نمایندگان رشته مجسمه سازی از سه دانشگاه هستند، میگوید: جشنواره جوان درواقع رویدادی است که به صورت کارگاه و ورکشاپ برگزار می گردد و برای همین هم آنچه برای انتخاب مدنظر است، فقط خود اثر نیست چه بسا که ممکن است آرتیستی قبل از جشنواره کاری ساخته باشد و برای مثال یک سال روی آن کار نموده باشد، اگر برای نمایشگاه باشد، آن اثر را انتخاب می کنیم.

او ادامه می دهد: سال جاری بیشتر تأکید بر روی این بود که ما امکانی را فراهم کنیم و در این راستا دو اتفاق رخ داد؛ یکی اینکه بخش رقابتی حذف شد و دوم اینکه، از لزوم خلق اثر در نهایت صرف نظر شد. جشنواره هنرهای تجسمی جوانان یک رویداد کارگاهی ورکشاپی است و ما روی این بخش تأکید کردیم.

شمسی زاده اضافه می نماید: مجسمه سازی یک رشته خیلی خاصی است، چرا که در هنرستان ها و دبیرستان ها ما چنین رشته ای نداریم و بخشی از مخاطبان ما که قرار است از مدارس بیایند، عملا نیستند. مخاطبان ما از مدارس نیستند و از سه دانشگاه حضور پیدا نموده اند. در طول سالهایی که من بوده ام، شرکت نماینده ها بیشتر از سه دانشگاه تهران، هنر و نیشابور هستند و حالا در کنار آن، افرادی را داشته ایم که از یک رشته دیگر آمده و شرکت نموده اند ولی معمولا در طول این سالهایی که من بوده ام، اغلب مخاطبلن از سمت این سه دانشگاه هستند و این افراد بیشتر هنرمندانی هستند که در دانشگاه مقدمات مجسمه سازی را یاد گرفته و بلد هستند.

این هنرمند با اشاره به رویکرد پژوهشی نظری جشنواره در آخر خاطرنشان میکند: این افراد پروژه های خودشان را آوردند و این پروژه ها در جهت جشنواره با یک رویکرد پژوهشی نظری در نهایت به اجرای میدانی رسید و قرار شد نمایشگاهی با دیگر گروه ها نیز برگزار گردد.