4 عادت عجیب نویسندگان بزرگ برای بهتر نوشتن - وبلاگ فروشندگان

به گزارش وبلاگ فروشندگان، احتمالا بسیاری از علاقه مندان به نوشتن تا به حال به رازهای بیشتر و بهتر نوشتن فکر نموده اند. ممکن است در نگاه اول به نظر برسد این رازها به وسیله آنالیز عادات نویسندگان مشهور قابل دستیابی اند اما حقیقت تلخ این است که در میان این عادت ها به حجم قابل توجهی از اطلاعات بی فایده برخورد می کنیم.

متاسفانه یا خوشبختانه در دنیای نویسندگی صرفاً با تقلید از آداب نویسندگی یک هنرمند مشهور نمی توانید یک کتاب پرفروش بنویسید. اما در میان تمام تشریفات دیوانه وار و شخصی نویسندگان، چندتایی را پیدا کردیم که شایستگی الگوبرداری دارند؛ 4 آیین نوشتاری عجیب که ممکن است به شما یاری نمایند نویسنده بهتر و پرکارتری شوید.

آیین نوشتاری شماره 1: با چشمان بسته بنویسید

تایپ با چشم بسته ممکن است ایده ای دیوانه واری به نظر برسد، اما این دقیقاً همان کاری است که کنت هاروف رمان نویس معروف انجام می داد.

همانطور که ویلیام یاردلی در آگهی ترحیم هاروف در نیویورک تایمز می نویسد: کنت هاروف هر روز صبح وقتی پشت ماشین تحریرش می نشست، کلاهی پشمی روی چشمانش می کشید تا بتواند با چشمان بسته بنویسد و کاملاً خود را در شهر کوچک خیالی در شرق کلرادو غوطه ور کند، جایی که مجموعه ای از رمان های آرام و تحسین شده اش را تنظیم کرد.

در حقیقت دو فایده بزرگ برای نوشتن با چشمان بسته وجود دارد.

اولاً، وقتی نمی توانید آنچه را که تایپ می کنید ببینید، نمی توانید به عقب برگردید و جملات خود را ویرایش کنید. بنابراین، این آیین عجیب ممکن است به ساکت کردن منتقد درونی شما یاری کند و ایده های شما را سریع تر روی کاغذ بیاورد، بدون اینکه در خصوص جزئیات جزئی مانند انتخاب کلمات، حروف ربط، دستور زبان و نقطه گذاری صحبت کنید.

اگر نمی خواهید تا حد استفاده از چشم بند و بستن چشم های خودتان پیش بروید، تنظیم یک تایمر و به چالش کشیدن خود برای نوشتن اولین پیش نویس در سریع ترین زمان ممکن می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد. این روش حداقل برای من که کار می نماید.

ثانیاً، بستن چشم ها به شما این امکان را می دهد که صحنه هایی را که توصیف می کنید در فکر خود و در نوشتار به تصویر بکشید، ببینید قهرمان داستان شما چه می بیند، احساسات او را احساس کنید و بفهمید که او چه اقداماتی را انجام خواهد داد. این به شما یاری می نماید واضح تر بنویسید.

جای تعجب نیست که هاروف در تکنیک نشان دادن به جای گفتن خیلی خوب است. در واقع کار هاروف آن قدر تخیلی است که انگار در حال تماشای یک فیلم هستید.

شاید استعداد نویسندگی هاروف یا همدلی بزرگ او با قهرمانانش را نداشته باشیم، اما با استفاده از تکنیک او می توانیم نویسنده های بهتری شویم. به جای چشم بند زدن، سعی کنید چشمان خود را ببندید و خواننده ایدئال خود را تصور کنید. دارند چه کار می نمایند؟ چه احساسی دارند؟ به خودشان چه می گویند؟

آیین نوشتاری شماره 2: تاریخ آغاز و سرانجام کار خود را معین کنید

در 1 سپتامبر 1993، لی چایلد برای خرید کاغذ بیرون می رود. وقتی به خانه می رسد، می نشیند و آغاز به نوشتن اولین رمان جک ریچر می نماید.

در آن موقع، او عنوان Killing Floor را نمی دانست. او هنوز نمی داند، این رمان تبدیل به فیلم نامه اولین سریال در یک سری پرفروش خواهد بود و تصور نمی نماید تام کروز در نقش ریچر بازی کند. او حتی نمی دانست که آیا نویسنده می گردد یا خیر.

اما او با مداد روی کاغذی که تازه خریده آغاز به نوشتن می نماید. درست 20 سال بعد، در 1 سپتامبر 2013، لی چایلد می نشیند تا آغاز به نوشتن بیستمین کتاب جک ریچر خود کند: مرا بساز. همان طور که اندی مارتین در کتاب خود ریچر گفت: هر سال باید 1 سپتامبر آغاز کنم. بدون شکست.

بعضی از افراد در برنامه انتشار نامنظم پیشرفت می نمایند. اما من حدس می زنم که آن ها یک اقلیت هستند. بسیاری از ما باید ریتم خود را برای نوشتن پیدا کنیم و به نوشتن ادامه دهیم. دانستن اینکه می خواهم تا دو هفته دیگر پست بعدی ام منتشر گردد، مرا وادار می نماید که موضوعی را انتخاب کنم، آغاز به نوشتن کنم و یک پست را تمام کنم، حتی زمانی که احساس می کنم به جایی نمی رسد.

یک برنامه منظم به غلبه بر کمال گرایی یاری می نماید، به ما این امکان را می دهد که بگوییم ممکن است کامل نباشد، اما برای امروز به میزان کافی خوب است.

آیین نوشتاری شماره 3: یک مراسم آیینی کوچک

آیا تا به حال کوشش نموده اید که در حال و هوای نوشتن قرار بگیرید؟ شما دوست دارید بنویسید، اما به نوعی نمی توانید آغاز کنید؟

شاید ایمیل های خود را چک کنید، توییتر خود را چک می کنید و از آخرین اخبار آگاه شوید. معطل می کنید، معطل می کنید و کمی بیشتر معطل می کنید تا زمانی که انگیزه نوشتن شما کاملاً از بین برود. من آن را می دانم زیرا من نیز آنجا بوده ام.

اما یک مراسم آیینی کوچک می تواند به شما یاری کند تا تعلل را شکست دهید.

احتمالاً در خصوص مراسم قبل از بازی در ورزش شنیده اید. تنیسوری که قبل از هر سرویس 11 بار توپ را به زمین می زند. یک بازیکن بیس بال که سه بار به پایگاه خانگی ضربه می زند. ورزشکاری که قبل از هر بازی به یک آهنگ رپ خاص گوش می دهد.

بعضی می گویند این گونه مناسک خرافی است. اما آن ها یک هدف واقعی را دنبال می نمایند: ایجاد یک حالت تمرکز شدید تا ورزشکاران بتوانند در اوج بازی خود عمل نمایند. تحقیقات در روانشناسی ورزشی نشان می دهد که تشریفات باعث افزایش اعتماد به نفس و بهبود انگیزه می گردد. هنگامی که احساس اضطراب می کنید، یک مراسم آیینی نیز می تواند شما را آرام کند تا بتوانید روی کار بعدی خود تمرکز کنید.

درست همان طور که یک مراسم آیینی کوچک می تواند به تمرکز ورزشکاران یاری کند، این نوع مراسم می تواند مغز شما را نیز وارد حالت نوشتن کند. ناتالی گلدبرگ، مربی نویسندگی، مراسم نویسندگی کوچک خود را این گونه توصیف می نماید:

وقتی برای نوشتن می نشینم، اغلب سیگاری از دهانم آویزان است. اگر در کافه ای باشم که تابلوی سیگار ممنوع دارد، سیگارم خاموش است. من در واقع سیگار نمی کشم، بنابراین مهم نیست. سیگار وسیله ای است که به من یاری می نماید رویای تماشا دنیای دیگری را داشته باشم. اگر من معمولاً سیگار می کشیدم خیلی خوب کار نمی کرد. شما باید کاری را انجام دهید که معمولاً انجام نمی دهید.

گلدبرگ دوست دارد از خانه دور گردد و در یک کافه یا رستوران بنویسد - تا احساس ارتباط انسانی کند. اما او هر بار در همان کافه نمی نویسد زیرا دوست دارد منظره ها را تغییر دهد. با این حال، او همواره هنگام نوشتن یک سیگار خاموش در دهان دارد، حتی با اینکه سیگار نمی کشد. آن سیگار محرک او برای وارد شدن به حالت نوشتن است.

بنابراین، منتظر لحظه ای عالی برای آغاز نوشتن نباشید. در عوض، یک مراسم کوچک برپا کنید و مغز خود را در هر زمان از روز در هر کجا که هستید به حالت نوشتن بکشید.

آیین نوشتاری شماره 4: ماگ جادویی

ایده قبلی را دوست ندارید؟ به جای آن یک ماگ ادبی دلربا تهیه کنید. قهوه یا چای مورد علاقه خود را دم کنید و اجازه دهید ماگ خلاقیت جادویی مغز شما را وارد حالت نوشتن کند.

همان طور که گیل اندروز نوشت: در حالی که نمی توانید هر بار که با سندروم خودویرانگری روبرو می شوید با یک دوست صحبت کنید، همواره می توانید به لیوان نگاه کنید، کلمات را بخوانید، … یک نفس عمیق بکشید و ادامه دهید.

چه چیزی به نوشتن شما یاری می نماید؟

یافتن الهام می تواند کاری غیرممکن به نظر برسد. اما اگر منتظر بمانید تا احساس خوبی داشته باشید، هرگز به نوشتن خود نخواهید رسید. بنابراین، چه چیزی می تواند در آغاز به نوشتن به شما یاری کند؟ یک فنجان نوشیدنی مورد علاقه تان برای فعال کردن حالت نوشتن؟ چشم بند برای تحریک تخیل شما؟ یک تقویم برای تحریک شما؟ یک فنجان چای سبز یا چیز قوی تر؟

وقتی در راه اندازی حالت نوشتن خود استاد شوید، بر تعلل غلبه می کنید و نوشتن را با لذت بیشتری انجام می دهید.

منبع: Enchanting Marketing