بهترین خودرو هایی که با بدنه فایبرگلاس ساخته شده اند - وبلاگ فروشندگان

به گزارش وبلاگ فروشندگان، وب سایت گجت نیوز - آرمین ذوالفقار: در صنعت خودرو اسامی عجیب و غریبی وجود دارند و خودرو هایی با بدنه فایبرگلاس از این دست محصولات هستند که اتفاقا نمونه های بسیار خوبی از این جنس ساخته شده است.

الیاف شیشه یا فایبرگلاس، آخرین متریالی است که احتمال می رود خودرویی از این جنس وجود داشته باشد، اما خودرو های با بدنه فایبرگلاس معروف زیادی فراوری شده اند. احتمالا در خصوص Glasspar G2 چیزی نشنیده اید، این یک خودرو دو جایگاه آمریکایی بود که توسط بیل تریت (Bill Tritt)، سازنده قایق، فراوری شده بود.

تجربه استفاده از فایبرگلاس توسط تریت باعث فراوری خودرویی مشابه از نظر سبک و استایل به نام MGA شد. این خودرو بر روی شاسی بی نظیر جیپ ساخته شده بود و موتور وی 8 فورد، از آن یک اسطوره ساخت. Glasspar G2، بعد ها توسط تامین کننده های قطعات مشهور مورد توجه نهاده شد و مهندسین جنرال موتورز از آن استقبال کردند.

70 سال پیش نمونه های زیادی از خودرو هایی با بدنه فایبرگلاس، عجیب و جذاب وجود داشتند که از طراحی شاسی یکپارچه (مونوکوک) استفاده می کردند. از مشهورترین این خودرو ها در انگلستان باید به رلیانت رابین سه چرخ اشاره نمود که شهرت بی ثباتی اش از بدنه فایبرگلاس آن بیشتر است.

شاید فایبرگلاس، بدنه چندان جالبی برای خودرو به نظر نرسد، اما خودرو هایی زیادی از این جنس فراوری شده اند که بدون وجود آن ها دنیا می توانست جای خسته کننده ای باشد. در ادامه به 10 مورد از بهترین خودرو های پلاستیکی میپردازیم.

آلپین آ 610 (Alpine A610)

سال فراوری:

1991 تا 1995

اولبن مورد در لیست خودرو هایی با بدنه فایبرگلاس، محصولی فرانسوی است. آلپین خودرویی اسپرت با سرعت بیش از 260 کیلومتر بر ساعت بود که حس واقعی رانندگی را القا می کرد و ماشین بسیار هیجان انگیزی به نظر می رسید.

این خودرو در حقیقیت یک رنو الپین GTA صلاح شده بود که با تقویت های صورت گرفته، توانایی هایی مناسبی داشت. پیشرانه الپین آ 610، 3 لیتری V6 همراه با توربو شارژر طراحی شده بود که با بعضی از خودرو های پژو و ولوو مشترک بود و قدرت 250 اسب بخار را به به چرخ های عقب منتقل می کرد.

توزیع وزن در آلپین آ 610 به شکل 43 درصد و 57 درصد در جلو عقب است. در صورتی که در نمونه استاندارد GTA شاهد تقسیم وزن 37 درصد در جلو و 63 درصد در عقب هستیم. از نکات مثبت آ 610 باید به کشش مناسب و فرمان پذیری خوب اشاره نمود.

شورلت کوروت سی 7 (C7)

سال فراوری:

2014 تا 2019

هنگامی که شورلت تصمیم گرفت نسل جدید کوروت را خارج از خاک آمریکا و در بازار اروپا به فروش برساند، احتیاج داشت که محصول خود را با استاندارد خودرو های اسپرت اروپایی مطابقت دهد. نتیجه این تصمیم، کوروت سی 7 بود که با خودرو های آمریکایی معمولی کمی تفاوت پیدا نموده بود.

در این خودرو برای بدنه به منظور سبک سازی از پلاستیک تقویت شده استفاده شده بود. در بخش های کاپوت و سقف هم فیبرکربن به کار گرفته شده است. در نهایت شورلت، شاسی خودرو را نیز از آلومینیوم ساخت و همه این ها باعث شده که سی 7 به خودرویی سبک تبدیل گردد.

با تمام این ویژگی ها، نکته برجسته شورلت سی 7، موتور پرقدرت آن است که با پیشرانه 6.2 لیتری V8 تنفس طبیعی خود می تواند در هر لیر 75 اسب بخار فراوری کند.

نوبل M12 GTO

سال فراوری:

2000

لی نوبل (Lee Noble)، طراح سریال و مهندس خودرو های اسپرت با انتشار اولین خودرو خود به نام M10 تعجب دنیا را برانگیخت. این خودرو در زمان خودش یکی از بهترین و سریع ترین خودرو های دو نفره بود که در انگستان فراوری شده بود. با وجود همه این ها، انتقاد هایی به M10 وارد شد که نوبل را مدتی بعد به فراوری محصول دیگری به نام M12 GTO مجاب کرد.

بدنه نوبل M12 GTO از جنس فایبرگلاس است که بر روی یک شاسی فضایی از جنس فولاد نصب شده. در این خودرو از موتور V6 توئین توربو شرکت فورد استفاده شده است و مونتاژ نهایی آن در آفریقا انجام شد. لی نوبل، خاتمه امتیاز این خودرو را به شرکت آمریکایی Rossion Automotive فروخت.

لانچیا استراتوس (Lancia Stratos)

سال فراوری:

1973 تا 1978

در سال 1973، با یاری طراح ایتالیایی مارسلو گاندینی مدل استراتوس برای شرکت در مسابقات رالی طراحی شد. لانچیا استراتوس موتور وسط بوده و در قسمت های جلو و عقب این خودرو اسپرت، فایبرگلاس به کار رفته است. پیشرانه آن 2.4 لیتری V6 ساخت فراری دینو بوده است.

گاندینی ایده اولیه استراتوس را از یک لانچیا فولویا یکی از دوستانش گرفت و امیدوار بود که نظر تیم طراحی لانچیا را جذب کند. نتیحه کار، خودرویی به نام لانچیا استراتوس زیرو بود که جزو خودور های مسابقه ای لانچیا انتخاب شد و برتونه شخصا با آن رانندگی نموده است.

کاترهام سون (Seven)

سال فراوری:

1973 تا کنون

بدنه خودرو کاترهام سون تماما از فایبرگلاس ساخته نشده و تکه هایی که اکثرا احتیاج به تعویض دارند، مانند دماغه و باله از این جنس استفاده شده است، چیزی که هر راننده ای را خوشجال خواهد نمود.

سبک وزن انگلیسی از قابل احترام ترین خودرو های این لیست است و وزن کم آن، توانایی هایی زیادی برای مسابقه دادن در آن به وجود آورده است. کاترهام سون در ابتدا براساس اتومبیل لوتوس سون 1957 ساخته شد، ولی خط فراوری این خودرو تا کنون باقی ماند و به روزرسانی های زیادی روی آن انجام گرفته است.

فراری 308 GTB

سال فراوری:

1975 تا 1977

فراری 308 به دلیل رانندگی کردن تام سلک در سریال جنایی مگنوم P.I با این ماشین، هواداران زیادی در آمریکا پیدا نموده است. نسخه GTB، اولین خودرو فراری به حساب می آید که در طراحی بدنه آن از فایبر گلاس استفاده شده است.

طراحی این خودرو، کار دست پینین فارینا (Pininfarina) است و ساخت آن در کارخانه کاروزا اسکاگلیتی (Carrozzeria Scaglietti) صورت گرفته است. اسکاگلیتی مورد علاقه انزو فراری بوده است، بعد ها فراری خودویی به افتخاز وی طراحی کرد.

از فراری 308 GTB تنها 712 دستگاه فراوری شده و پس از آن فراری دوباره به بدنه های فلزی و آلومنیومی روی آورد.

لوتوس الیز اس 1 (Lotus Elise S1)

سال فراوری:

1996 تا 2000

لوتوس یکی از پیشگامان استفاده از فایبرگلاس در خودرو محسوب می گردد. این نخبه خودروسازی بریتانیایی در سال 1957 با معرفی مدل الیز با شاسی مونوکوک و سیستم تعلیق منحصربه فرد، تغییرات زیادی در صنعت خودرو به وجود آورد.

با اینکه لوتوس الیز مسائل زیادی داشت، اما لوتوس آن را برای قرن جدید طراحی نموده بود، تعریف جدیدی از خودرو های قرن 21 به وجود آورد. مدل S1 این خودرو، با شاسی آلومینیومی و بدنه فایبر گلاس معرفی گردید که طراحی آن را جولیان تامسون (Julian Thomson) بر عهده داست. این خودرو، راه جدیدی را برای شرکت لوتوس باز کرد که این جهت به خوبی تا امروز توسط این شرکت پیگیری شده است.

TVR گریفیت (Griffith)

سال فراوری:

1991 تا 2002

مدل گریفیت احتمالا نخستین خودورویی است که بعد از شنیدن اسم TVR به یاد می آورید. خطوط و طراحی منحنی و نرم این خودرو با پیشرانه قدرتمند V8 باعث شده یکی از بهترین های زمان باشد. این خودرو برترین محصول شرکت TVR پیش از تصمیم فراوری تمامی قطعات خودرو توسط این خودرو ساز بود. تصمیم TVR پس از ایجاد مسائلی در خصوص قابلیت اطمینان خودرو ها گرفته شد.

ماترا رانچو (Matra Rancho)

سال فراوری:

1977 تا 1984

رانچو محصولی بود که از زمان خود پیشی گرفته بود. این خودرو از بدنه فایبر گلاس با روکش پلاستیکی استفاده می کرد. ماترا رانچو برای باید پیشگامی در عصر اس یو وی و کراس اور های امروزی دانست. خودرویی که ظاهر آن مانند اتومبیل های 4×4 طراحی شده بود، ولی یک خودروی دو چرخ متحرک براساس سیکما 1100 (Simca 1100) بود. پیشرانه این خودرو، نمونه 1.4 لیتری از شرکت کرایسلر است.

در نسخه گرند رید (Grand Raid) این خودرو امکاناتی مانند سینی محافظ زیر خودرو، دیفرانسیل لغزش محدود و لاستیک روی سقف به آن اضافه شدند که باعث شد تفاوت های بسیار چشمگیری با نسخه استاندارد داشته باشد و توانایی های آن افزایش یابد.

رنو اسپیس (Mk1)

سال فراوری:

1984 تا 1991

رنو اسپیس شاید خودرو چندان زیبا و هیجان انگزیری نباشد، اما این خودرو دارای طراحی زیرکانه ای بود و در آن موقع یکی از کاربردی ترین محصولات در بین خودرو ها حساب می شد.

ون محبوب اروپایی ها، 7 جایگاه مستقل داشت که پنج جایگاه عقب این خودرو قابلیت جدا شدن یا تا شدن داشتند و جفت جایگاه های جلو توانایی چرخش 180 درجه ای داشتند تا روبه روی سرنشینان عقب قرار بگیرد.

ماترا که وظیفه فراوری این خودرو برای رنو را داشت، درطراحی آن از استیل و فایبرگلاس استفاده کرد که باعث شد با وجود ارتفاع زیاد و بدنه بزرگ، به طرز حیرت انگیزی سبک باشد.

نظر شما در خصوص این این خودرو ها با طراحی بدنه فایبرگلاس چیست؟ کدام یک از گزینه های لیست شمارا شگفت زده کرد؟

منبع: autocar

منبع: برترین ها